Προσπαθώντας ακόμα όλοι μας να καταλάβουμε τι έχει συμβεί, βρεθήκαμε σήμερα το απόγευμα στο γήπεδο του Βελεστίνου για να δούμε την ομάδα μας και για να αποχαιρετήσουμε για ύστατη φορά τον αγαπημένο μας Γιώργο.
Ο κόσμος ήταν εκεί αλλά το γήπεδο φάνταζε άδειο. Όλα τα μέλη της διοίκησης ήταν παρόντα αλλά τα γραφεία της ομάδας έμοιαζαν κενά.
Όσο και αν προσπαθούμε δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι ο πρόεδρος μας δεν θα είναι πια μαζί μας. Είναι πολύ σκληρό και συνάμα άδικο. Ίσως γιατί σε αυτή την ζωή οι καλοί φεύγουν νωρίς, ίσως γιατί όσους αγαπά ο θεός τους θέλει κοντά του νωρίτερα.
Για μας όμως που τον ζήσαμε και καλούμαστε να συμβιβαστούμε με τον χαμό του, η απουσία του είναι αδιανόητη.
Ακολουθεί φωτορεπορτάζ του
Goalpost.gr:
Ο κόσμος ήταν εκεί αλλά το γήπεδο φάνταζε άδειο. Όλα τα μέλη της διοίκησης ήταν παρόντα αλλά τα γραφεία της ομάδας έμοιαζαν κενά.
Όσο και αν προσπαθούμε δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι ο πρόεδρος μας δεν θα είναι πια μαζί μας. Είναι πολύ σκληρό και συνάμα άδικο. Ίσως γιατί σε αυτή την ζωή οι καλοί φεύγουν νωρίς, ίσως γιατί όσους αγαπά ο θεός τους θέλει κοντά του νωρίτερα.
Για μας όμως που τον ζήσαμε και καλούμαστε να συμβιβαστούμε με τον χαμό του, η απουσία του είναι αδιανόητη.
Ακολουθεί φωτορεπορτάζ του
Goalpost.gr: