Ο ΜΙΛΙΝΚΟ ΠΑΝΤΙΤΣ δούλεψε πολλά χρόνια στα τμήματα υποδομής της Ατλέτικο Μαδρίτης και έχει δική του σχολή. Αναλύει πώς εκεί μαθαίνουν στα νέα παιδιά να έχουν σεβασμό, πειθαρχία, να διαβάζουν και να ξέρουν την ιστορία της ομάδας.
Ο Μίλινκο Πάντιτς εργάστηκε επί σειρά ετών ως αθλητικός διευθυντής στα τμήματα υποδομής της Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά παράλληλα γνωρίζει καλά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δούλεψε 8 χρόνια (2003-2011) στις ακαδημίες των «ροχιμπλάνκος», ενώ διατηρεί πλέον τη δική του σχολή ποδοσφαίρου στην πρωτεύουσα της Ισπανίας, την «Escuela de futbol Milinko Pantic».
Ο 47χρονος Σέρβος, που ασχολείται την τελευταία δεκαετία με την εκπαίδευση ποδοσφαιριστών «από την ηλικία των 4 ετών μέχρι τα 20», αναλύει τη φιλοσοφία των μεγάλων ισπανικών συλλόγων, πώς προσεγγίζουν τους νεαρούς αθλητές, πώς ενεργούν καθημερινά στις ακαδημίες τους και πώς παραδίδουν έτοιμους από κάθε άποψη τους παίκτες στην επαγγελματική ομάδα.
«Ο ρόλος του προπονητή δεν πρέπει να κινείται μόνο στα στενά αγωνιστικά πλαίσια, αλλά να λειτουργεί πολλές φορές και σαν ψυχολόγος. Ειδικά στις μικρές ηλικίες πρέπει όλοι, οικογένεια, σχολείο, προπονητές, να βοηθούμε στη σωστή διαπαιδαγώγηση του αθλητή» επισημαίνει ο Πάντιτς, που διακρίθηκε με τη φανέλα της Ατλέτικο (1995-'98), του Πανιωνίου (1991-'95, 1999-2000), αλλά και της Παρτιζάν (1985-'91).
* Κύριε Πάντιτς, πότε ασχοληθήκατε πρώτη φορά με τα τμήματα υποδομής;
- Το 2003 στην Ατλέτικο, έπειτα από συζήτηση με το μεγαλομέτοχο Μιγκέλ Ανχελ Χιλ Μαρίν. Είχα την ευθύνη για τις μικρές ηλικίες μέχρι το 2011, όταν και ανέλαβα προπονητής της Ατλέτικο Μαδρίτης Β' (2011-12).
* Ποια είναι τα βήματα που ακολουθείτε;
- Τόσο η Ατλέτικο όσο και η Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά και οι περισσότερες ομάδες στην Ισπανία, έχουν ένα συγκεκριμένο τρόπο. Κάνουμε προσκλήσεις, βλέπουμε παιδιά 4-10 ετών σε καμπ που γίνονται τρεις φορές το χρόνο, ξεχωρίζουμε κάποια και ακολούθως τα εντάσσουμε στις ακαδημίες.
* Ποιο είναι το επόμενο στάδιο;
- Ερχόμαστε πρώτα σε επαφή με τους γονείς τους, μαθαίνουμε πράγματα γύρω από το παιδί και την οικογένεια, ενώ ενημερωνόμαστε για την πορεία του στο σχολείο. Στις μικρές ηλικίες, δηλαδή από 4 έως 10 χρόνων, αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι το παιδί να διασκεδάσει, να του αρέσει το παιχνίδι και να διαμορφώσουμε σωστούς χαρακτήρες. Λειτουργούμε περισσότερο ως πατεράδες και μετά ως προπονητές. Καθ' όλη την πορεία είμαστε σε επαφή με τον πατέρα ή τη μητέρα τους, ή με κάποιον δικό τους, με τους δασκάλους τους στα σχολεία, και παράλληλα βλέπουμε ποιοι μπορούν να προχωρήσουν, να γίνουν επαγγελματίες και να σταθούν σε υψηλό επίπεδο. Από τα δικά μου χέρια, για παράδειγμα, πέρασαν ο Ντε Χέα που είναι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Αλβαρο Μοράτα της Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά και πολλοί άλλοι.
Σε αυτό που δίνουμε έμφαση είναι ο σεβασμός προς τον προπονητή και τους συναθλητές τους, στην πειθαρχία, τους προτρέπουμε να διαβάζουν και να προσέχουν τα μαθήματά τους και μετά έρχεται το ποδόσφαιρο. Γιατί το σημαντικό στη ζωή τους και για το μέλλον τους είναι να μορφωθούν και να έχουν σωστές βάσεις.
Άλλωστε ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολο να φτάσει κάποιος να παίξει σε υψηλό επίπεδο. Λίγοι το καταφέρνουν από τα χιλιάδες παιδιά που παρακολουθούμε. Έτσι εξηγούμε στους γονείς ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες.
Όλοι βέβαια πιστεύουν ότι ο δικός τους γιος είναι ο καλύτερος, οπότε αυτό χρειάζεται μια ειδική διαχείριση. Αυτό που κάνουμε είναι να τους ενημερώνουμε συχνά για την πορεία των μικρών αθλητών και σε βάθος χρόνου καταλαβαίνουν και οι ίδιοι τι εξέλιξη μπορεί να έχει και μέσα από σκληρή δουλειά πού μπορεί να φτάσει.
* Σε μεγαλύτερες ηλικίες, εκείνες των 12-19 ετών, πώς ενεργείτε;
- Όσα παιδιά βλέπουμε ότι έχουν προοπτική και είναι στις ακαδημίες, φροντίζουμε να τους μάθουμε την ιστορία του συλλόγου, αν και τη γνωρίζουν αρκετά από τις συζητήσεις με τους πατεράδες τους, τους δείχνουμε βίντεο και τους ενημερώνουμε ποιοι είναι οι προπονητές τους, τι έχουν κάνει στο παρελθόν, αλλά και πώς θέλουμε να λειτουργούν ως προσωπικότητες στην κοινωνία του ποδοσφαίρου.
Τα παιδιά που έρχονται από ξένες χώρες φιλοξενούνται σε σπίτια για τα οποία έχει φροντίσει ο σύλλογος, πηγαίνουν στο σχολείο κανονικά με τα υπόλοιπα παιδιά και μαθαίνουν τη γλώσσα και την ιστορία της χώρας. Παράλληλα,υπάρχει μία ομάδα ψυχολόγων που ασχολείται με τα παιδιά.
* Από ποια ηλικία συμβαίνει αυτό;
- Συνήθως στις μεγαλύτερες ηλικίες, 16, 17, 18 και 19 ετών, όπου η πίεση πια είναι μεγαλύτερη.
Υπάρχει στρες για το αποτέλεσμα, για το μέλλον, κάποια παιδιά ενδεχομένως να αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα με τα οποία δεν μπορεί να ασχοληθεί ο προπονητής, δεν είναι δηλαδή αγωνιστικά, και εκεί χρειάζεται η βοήθεια του ειδικού.
Ο προπονητής πάντα ρωτάει πώς είναι τα πράγματα στην προσωπική τους ζωή, τι συμβαίνει στο σχολείο, αλλά δεν φτάνει, πρέπει να ασχοληθεί κάποιος μαζί τους πιο διεξοδικά.
Έχουμε λοιπόν μια ομάδα 4-5 ψυχολόγων που αποτελείται από άνδρες και γυναίκες και οι οποίοι κάνουν σοβαρή δουλειά σε όλες τις ηλικίες στα τμήματα υποδομής. Εργάζονται καθημερινά με τα παιδιά και τα βοηθούν να επιλύσουν διάφορα ζητήματα.
Αυτό βοηθάει πολύ και τη δική μας δουλειά, καθώς εκείνο που έχει σημασία είναι να παραδώσουμε στην πρώτη ομάδα όχι απλά έναν καλό ποδοσφαιριστή, αλλά μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
Πηγή:Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
